نمی دانم چرا امروز، بی هیچ دلیلی، یاد اعتراف تکان دهنده ی مادرم افتادم که پس از ده سال تلاش برای این که من را به راه راست متمایل کند، پانزده سال قبل ش هم داشت این راه را نشان م می داد، به کی بود نمی دانم، گفت: "یک شاعر همیشه شاعره."